Zaterdag 17/02 : B4's Muziekquiz - Aalter-Brug

Ik heb het zien aankomen, ik heb het altijd al gezegd : steek nooit zoveel ego bij elkaar of daar komt gegarandeerd hommeles van ! Jammer genoeg ben ik maar de dwaze drummer, dus wellicht komt een hoofdrol voor Johan Museeuw in “De Zaak Alzheimer 2” stukken eerder dan de dag dat die rakkers naar mij zullen luisteren. We gaan nog iet meemaken.

Het begon vorige week al. George, onze stillen, moest zich weer eens op subtiele wijze in de kijker zetten, hij doorbrak nl. zijn kenmerk om nota bene 4 dagen op voorhand ziek af te melden. George, haré haré ! Op maandag ziek worden en op woensdag melden de daaropvolgende zaterdag niet van de partij te zullen zijn, oh my sweet lord !! Gelukkig waren de sferen die vette padden oproepen geestesverruimend genoeg om hem op andere ideeën te brengen. Wij dus toch kuchend maar in volle bezetting naar dat optreden bij de B4’s in Aalter, onderweg vrolijk de pot aaiend.

Het optreden werd volledig gesponsord door C*mp*n*, een bedrijf dat koeien in leven houdt. We werden ginds onmiddellijk koud gepakt door de Undertones. En daardoor was er bij ons één volledig van zijne melk. Hèhè, ook toeval want de sponsor wilde net die avond een nieuw product lanceren : juist, MELK !! Maar ik zag het onheil al aankomen, Paul kreeg weer die krijgersblik in de ogen en ik hoopte stiekem om met al mijn ledematen terug thuis te geraken. Hij was zodanig van streek dat hij kort daarna wel Queen op de gastenlijst voor zijn komend verjaardagsfeestje plaatste, maar zijn goede vriend David Bowie vergat. Toen dat duidelijk werd begon John natuurlijk commentaar te geven. Die twee samen, dat wordt nooit wat, schrijf dat maar op. En het hek was helemaal van de dam toen John daarna Pauls jeansbroek doopte met een vol glas witte wijn, Pauls eigen glas dan nog.

Onze Paul was een beetje woedend. Hij stoof eerst de zaal uit, dan weer in, verweet Lennon voor pummel, klauterde vroegtijdig het podium op en scandeerde dat hij 10 punten meer moest hebben. George was, op een verdwaald kuchje na, stil en ik probeerde John te sussen tussen 2 blowsessies door.

Ondertussen was ook duidelijk dat wij daar niet alleen waren, wel 35 groepen, 2 meer zelfs dan op Woodstock, maar ja, iedereen was daar behalve wij, John lag toen weer eens met nen toer. Wij hoorden een jong gitaristje bezig maar we wisten dat het betere werk nog moest komen. In het begin stonden wij op de 7de plaats op de affiche, maar na veel overleg en het neerpennen van de namen van vele muzikale vrienden en de liedjes die we ons van hen herinnerden (we vergaten nog Slayer, Faith No More, Belouis Some en vele anderen), konden we de organisatoren overtuigen om ons uiteindelijk op de derde plaats te zetten, aja, op het podium dus, onzen habitat. Toch vreemd dat we niet helemaal bovenaan eindigden want op de 2e plaats stonden vier rare snuiters die zich Fab4 heten en bij die eerste groep, Sympathie vur den Duvel, daar zit er ene bij met indelingse botox-lippen.

Achteraf waren we toch wel allemaal uiterst tevreden over ons zeer geslaagd optreden en lieten ons voor één keer uitbetalen in de vorm van een karrevracht melk.

Ringo S