Hansbeke muziekkwis

Zaterdag ll was het zo ver: na een lange periode van rust en bezinning werden de jonge honden van JPJ&SG nog eens losgelaten, om voor het eerst sinds lang in complete formatie aan te treden op het plaatselijke muziekkwisje van Hansbeke.
De organisator in kwestie had er een iets langere bezinning op na gehouden: het was de tweede editie van de kwis, terwijl de eerste editie naar schatting 4 jaar terug was. Aangezien dit nog vóór het BLOG-tijdperk was, konden we er ons maar weinig meer van herinneren, behalve misschien dat dit waarschijnlijk de enige kwis ooit was, waar we een uur te vroeg waren (we waren nog jong ...). Een top-10 plaats was toen nog niet aan ons besteed.
In die 4 jaar tijd is er natuurlijk veel veranderd: eerst en vooral is het sinds een aantal jaar volledig ‘not done’ om de aanwezige ploegen bij aanvang van de kwis af te lezen; verspreiders noemt men al lang geen verspreiders meer maar uitdeelders; vier jaar geleden zaten de borsten van het opdienstertje nog op de juiste plaats en tenslotte grossiert JPJ&SG (toen nog Vagant) ondertussen al enkele jaren in top-vijf plaatsen...
Bij aankomst is er enige onduidelijkheid omtrent de correcte ingang. Misschien was dit de reden waarom Jan maar op de valreep aan tafel opduikt – of was hij dan toch een bruine sjerp gaan breien terwijl hij zijn rug aan het snuiten was – of was hij gewoon een sigaretje gaan paffen? We zullen het wel nooit weten...
Soit, de kwis zelf dan:
Bestond uit veeeeeeeeeel rondes, maar ging toch vlotjes vooruit.
Plots opschudding als een muziekkwis-hooligan zich laat gelden door tientallen keren de naam Gloria Jones te scanderen, als énige correct antwoord op een vraag. Het merendeel van de aanwezigen wist dit waarschijnlijk ook, maar uitte hun protest op een, laat ons zeggen, beschaafdere manier. De ploeg van de hooligan in kwestie werd uiteindelijk 20e...
Hoeft het gezegd dat JPJ&SG de nodige blunders maakte? Dat keiharde discussies terug niet van de lucht waren? Dat Eric Clapton een vette pens had vroeger? Dat we veruit de luidruchtigste tafel waren? Dat de bimbo aan de tafel naast ons voldoende huidplooien had om 2 voetbalploegen te kunnen ontvangen? Dat 15 jaar hetzelfde T-shirt dragen soms zijn voordelen kan hebben? Dat een bende high-fiving-motherfuckers de kwis won? Dat een top-vijf plaats deze keer terug ons deel was? Dat de borsten van het opdienstertje (dat trouwens meer en meer op Isolde Lasoen begon te lijken, naargelang de kwis vorderde), ronde per ronde hoger kwamen te hangen?
Soit, de prijzentafel was niet echt je dat, al konden we nog drie flessen drank uit de brand slepen (Sam hield het liever bij een pluchen banaan ...)
Om tijdens de terugweg niet van dorst om te komen, besloot Piet zijn fles jenever met de twee andere drankorgels aanwezig te delen. Resultaat: veel gezwans en gezever en het moonen van iemand die het waagde zich door ons te laten inhalen. Dat belooft voor het vervolg van het seizoen. Zoals bijvoorbeeld nu zaterdag al in Lotenhulle...