3de StardustPopquiz

Waar staat dat podium !

Profetische woorden zoals nooit eerder gehoord, Gootje heeft er een patent op. Of was het toch een verbond met God dat voor dit onverhoopte resultaat zorgde en is onze Jan ‘Gootje’ Gooris daarom op bedevaart getrokken naar Barcelona ? We zullen het waarschijnlijk nooit weten maar zijn er daarom niet minder content om. Derdes worden (ja, ik verklap meteen al ons eindresultaat voor de ongeduldigaards onzer lezers) in dit deelnemersveld (zélfs de Abba-fans uit Amsterdam waren aanwezig) is een prestatie waar we het later in onze biografie nog uitgebreid over zullen hebben. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het fabelachtig hoge niveau van dit fenomenale werkstuk van Sam Gooris. Ok, om 20 u opmerken dat hij de antwoordbladen niet bij zich heeft was een klein beginnersfoutje, maar dat vergeven we hem uiteraard met graagte want zo kregen we uitgebreid de gelegenheid om wat bij te praten met oude bekenden, die in overvloed aanwezig waren. Zelfs Nonkel Frank Gooris zag de kans schoon om gezellig te keuvelen met een zekere MVS, een oude collega van hem. Dankzij dat kwartiertje vertraging begonnen we dan ook reeds enigszins gemarineerd aan de eerste ronde, die we overtuigend wonnen. Inderdaad, na de pauze zijn we altijd op ons best, dat werd nogmaals bewezen, ook al betreft het een pauze die er eigenlijk geen was. Om ons wat extra voordeel te geven had onze Sam zelfs voor twéé pauzes gezorgd tijdens de kwis. Inderdaad, twéé pauzes, dat is een verhaal dat ik later met onvervalst Hollands accent eens moet vertellen aan een jong, beloftevol en pas beginnend muziekkwisploegje … maar ik wijk weer eens af van de essentie, en dat is uiteraard de ronduit geniale StardustPopquiz (de 3de was het alreeds). Ook de tweede ronde verliep nog vlotjes, en in de derde ronde waren we maar wat blij dat we een burgerlijk ingenieur aan de tafel hadden want onze Joris Gooris herkende Ether onmiddellijk aan de typische moleculaire structuur, met een zaalsolo tot gevolg. Ondertussen waren Clement & KGBV ons traagjes voorbijgestoken, als twee van de sterkste ploegen in het circuit hun krachten bundelen is zelfs een gelegenheidsploegje als het onze net niet sterk genoeg. Tijdens de eerste pauze kwamen enkele mensen die achteraan zaten wel eventjes vragen of die I-pod een beetje luider kon, maar Sam wist gelukkig door ervaring reeds heel goed hoe om te gaan met dergelijk tuig van de richel.
Het tweede deel van de kwis kregen we het iets moeilijker. De snelle diensters begonnen hun tol te eisen, en het alcoholgehalte zorgde ervoor dat we de ronduit geniale fotoronde niet doorhadden, ook al hadden we de duo’s Flip (Kowlier) & Mathilde (Santing), Robert (Johnson) & (Plastic) Bertrand, Mike (Skinner) & Guido (Belcanto), Black (Rebel Motorcycle Club) & (Desmond) Dekker, Kris (Kross) & Eve reeds staan … (Shirley) Bassey & Adrian (Bellow) was net iets te moeilijk voor ons. Maar dus wel zo ongeveer de best opgestelde fotoronde die ik ooit mocht spelen. En toen was het tijd voor nóg een pauze, waarin Metal Mickeys ons braafjes kwamen vragen om wat in te houden omdat zij graag de champagne wilden schenken aan hun helaas niet aanwezige ploegmakker Seppuku die op het punt stond papa te worden. En ja, enkel en alleen daarom lieten we hen dan ook voor ons, en niet omdat we collectief verschrikkelijk kou leden in de onverwarmde zaal, zoals kwatongen beweerden. Derdes dus, zoals ik al eerder zei, en daar waren en zijn we heel blij mee … volgend jaar opnieuw, maar dan delen we geen cadeautjes meer uit. De concurrentie weze gewaarschuwd, vechten voor de tweede plaats zal hun doel worden ...