Voorbeschouwing 4° Stardust Popquiz

Door de staking van de postbeambten raakte dit artikel helaas niet tijdig gepubliceerd. Uiteraard plaatsen wij het hier ongewijzigd en ongecensureerd ter uwer info.


Kortrijk – 24 mei 2007. Eindelijk is het bijna zover, het jaarlijkse hoogfeest waar “Jan, Piet en Joris” (Sam Gooris heeft andere katjes te geselen) reeds maandenlang naar uitkijken. Inderdaad, dit weekend zijn het Sinksenfeesten te Kortrijk. Voor wie zijn helden in levenden lijve wil zien dus een uitgelezen kans. Om het nog leuker te maken heeft zelfs onze ere-fan £ysdexie beloofd om voor één keer zijn nederige stulpje te verlaten, en ook de Kortrijkse binnenstad onveilig te maken. En om het weekend helemaal af te maken staat ook nog een ontmoeting met een andere grote fan op het programma, de enige echte Frank Vanderlinden die ons wereldberoemd maakte met het nummer ‘De Popkwiskampioen’. U zult ongetwijfeld nog weten dat dit nummer voor heel wat beroering zorgde omdat elk van ons halsstarrig blijft volhouden dat het op zijn karakter gebaseerd is, misschien kan Frank zondag zelf uitsluitsel brengen. Hopelijk zal de discussie hieromtrent onze concentratie niet al te veel verstoren want onze fan-dag wordt niet geheel toevallig georganiseerd samen met de 4° Stardust Popquiz. Omdat we in de wandelgangen vernomen hebben dat Tony (Tonny ? Tonnie ?) dit jaar een revolutionair concept bedacht heeft zullen we er wel alles aan doen om niet al te goed te scoren en zo de tussendoorse prijzen in de wacht te slepen, want de prijzentafel voor deze quiz wordt traditioneel gekenmerkt door afdankertjes van CD’s vol met krassen. Hopelijk eindigen we in de top-14 want daarna wordt het pas écht rampzalig om iets te moeten meenemen.

Vrijdag 18 mei : Testedoene-quiz, Bellem

Vrijdag was het voor Jan, Piet, Joris en Sam Gooris nog eens te doen.
Plaats van afspraak was naar gewoonte taverne de Groene Kikker, alwaar de ploegleden nog vlug een croque monsieur en/of spaghetti naar binnen slaan, alvorens met bescheiden verwachtingen naar Bellem te vertrekken: gezien de zware concurrentie werd op voorhand getekend voor een plaats in de top-10.
Laatst op de afspraak was deze keer Piet, al kan als verzachtende omstandigheid aangebracht worden dat hij zijn geweer nog moest ontdoen van kruitsporen. Maar dit terzijde.
Onderweg wordt druk gedebatteerd over de zin van het grossieren in I-pods, avant-garde artiesten uit Meende, de kansen van de VK in de eindronde, enzoverder enzovoort. De sfeer wordt grimmig als Jan plots te kennen geeft dat een kwis in het Gentse hem weinig zegt, en al zeker niet als er geen torenkamertjes kunnen worden bezocht... Even wordt gedreigd om Jan ter plekke achter te laten, doch een dreigement van represailles door mexicaanse wraakcommando’s besliste hier anders over.
En zodoende komen we alsnog voltallig aan en parkeren onze auto vlak voor het schooltje in Bellem, alwaar het pas aangelegde zebrapad blijkbaar broodnodig is gezien het aantal afgetekende lijken op de grond. Maar we dwalen af.
Op de kwis zijn 62 ploegen aanwezig, netjes samengeperst in de turnzaal van het schooltje. De organisatie van de kwis kon je vergelijken met de poes van een 12-jarig meisje van Oosterse origine dat zopas een paar uur in bad heeft gezeten: strak! De geluidsinstallatie daarentegen had meer weg van de haardos van een kankerpatiënt die 6 maand bestraling heeft gehad: bedroevend... (de kwis was overigens ten voordele van de kanker-afdeling van het UZ).
Maar bon, over de kwis zelf geen slecht woord, al was het bij momenten behoorlijk hectisch. Gelukkig hebben wij op dergelijke momenten een stress-bestendig persoon als Sam in onze rangen, die de gemoederen op kalme, doch dwingende manier kan bedaren. Al raakte diezelfde Sam toch even zijn nu al legendarische “cool” kwijt toen hij het bij een LP-titel van een Engelse bard moest afleggen tegen zijn 3 (drie!) teamgenoten! Gedurende een periode was hij van zijn melk, om zich dan net op tijd te herpakken tijdens een singer-songwriter ronde (waar halen ze het ;-)
Jan was iets minder prominent aanwezig gedurende de kwis: misschien lagen de anijs-snoepjes die hij als aperitief genomen had nog te zwaar op zijn maag, al lijkt de these dat de kwis hem gewoon minder lag nog net iets plausibeler.
Piet was dan weer niet geheel bij de les en was om één of andere reden meer bezig met zijn gsm dan met de videofragmenten zonder beeld (dit revolutionair concept wordt overigens volgende week reeds nageaapt op de Stardust kwis – een awoert is hier toch wel op zijn plaats mijn gedacht): begrijpe wie het kan.
Ikzelf vond het van mezelf sowieso van veel zelfvertrouwen getuigen dat ik alleen al maar aanwezig was, gezien de talrijke vloeibare bruine sjerpen die ik de dagen ervoor al had gebreid.
Soit, we eindigden 5e en strandden in feite nog dicht bij de 4e plaats. Maar waren voor één keer zo content met die plaats dat we er onderweg zelfs geen plaats van afgedaan hebben.
En als buitensmijter nog hét antwoord van de kwis: Miserable (van HIM) in de ronde ‘Belgische gemeenten’ – als vertaling in het Engels van de metropool Deerlijk: faut-le-faire!

Radio Katanga-kwis

“Aalst, stad mijner dromen” zong een zekere Raymond van het Groenewoud ooit, maar ik vermoed dat Raymond nooit deelgenomen heeft aan de Katanga-kwis. Reeds wekenlang was er discussie of we wel of niet Lassie moesten sturen, maar toen bleek dat zij reeds andere verplichtingen had (Boer Bavo kwam haar knijpen in het donker) werden vier Chinese vrijwilligers aangeduid. De container waarin deze slachtoffers zaten had echter wat vertraging waardoor we uiteindelijk toch zelf richting Aalst togen, met onze subersub Bolleban op de (achter)bank. Zoals gewoonlijk was Joris weer veel te vroeg op de plaats van afspraak, waardoor we eenmaal ter plaatse nog een half uur mochten wachten eer het eerste fragment op ons losgelaten werd. We waren beter nog iets gaan eten, zoals de drie amigo’s die om 8u30 binnenkwamen gedaan hadden. De rij aan het frietkot was zo lang dat ze tijdens het wachten hun vierde man reeds opgepeuzeld hadden. De volledige kwis draaide overigens rond voedsel, zelf bleef ik op mijn honger zitten tijdens de Nederlandstalige ronde (Fixkes, wie zijn dat ?), Joris at het kaas van Sam’s brood door razendsnel David Bowie te antwoorden, en Bolleban kreeg een serieuze boterham met zware metalen te verwerken. En Sam zelf, die zat na verloop van tijd zijn kas op te fretten over het gehele verloop van de kwis. Een metal en een reggae-ronde is nu eenmaal geen spek voor onze bek, terwijl een dance-ronde met onder andere Faithless erbij voor elke ploeg een piece of cake is. Tussendoor kwam Belly ook nog eens langs met de boodschap ‘Feed the three’, alsof een half uur wachten tot die mannen genoeg geboeft hadden nog niet genoeg was. Inderdaad, ik ben gigantisch rond de pot aan het draaien om hier iets interessants te kunnen neerpennen over de ‘kwis’, maar ik slaag er helaas niet al te goed in, wat ironisch genoeg net ook de volledige samenvatting is van de kwis. Niet geslaagd, u mag een nieuwe poging wagen volgend jaar … maar dan hoogstwaarschijnlijk wel zonder “Jan, Piet, Joris & Sam Gooris”.

Overigens bleef de sfeer in de ploeg de volledige kwis opperbest, ook al is Joris eigenlijk wel een zeiker van formaat …

Oefening baart kunst

Nog steeds Kortrijk - Onze reporter was vrijdag, toen enkel nog maar het podium van Novarock er stond in een voor de rest zo goed als lege zaal, aanwezig bij de de laatste trainingen van een zekere Roob, a.k.a. Joris, in een discipline die veel weghad van "Fantawerpen" waar de kunst erin bestaat een Fantaflesje over het podium te werpen, wat toen ook nog met verve lukte. (jammergenoeg geen fotomateriaal beschikbaar)



Diezelfde Joris sloeg er echter niet in zijn stunt te herhalen op de avond van Novarock zelf. Het flesje was nog maar vertrokken, of iedere aanwezige zag al dat hij zijn kunsten van de training niet ging kunnen evenaren, en dat bleek ook. Het projectiel strandde halverwege het podium, waarbijj ook nog eens de onfortuinlijke presentator vol in het gelaat geraakt werd. De presentator kampt nu met een ferme hersenschudding en het is bang afwachten als hij zijn oorspronkelijke niveau nog ooit zal halen.

Breaking News Pt. 2

KORTRIJK - We onderbreken de gewone blog-uitzendingen voor een net binnengekomen bericht. Onze lokale society-reporter kon beslag leggen op exclusieve beelden waarop duidelijk te zien is hoe de u allen welbekende Lysdexie versierd wordt door een zekere Stella, door "Jan, Piet, Joris & Sam Gooris" ook wel gekend als 'dedie van Dranouter'. Toen onze ster-reporter meer uitleg vroeg over deze meer dan innige omhelzing reageerde Lysdexie met de typisch Deerlijkse uitspraak : "Talk to the hands, 'cause the face don't wanna hear it anymore !". Later meer hierover.

Breaking news

Kortrijk - Onze reporter ter plaatse heeft uiteindelijk, na veel moeite en ware doodsverachting, het tumbleweed dat hier al enige tijd het blog afschuimt kunnen inrekenen. Het tumbleweed staat een effectieve gevangenisstraf van enkele maanden te wachten, wegens het moedwillig hinderen van de hier voorziene quizaankondigingen en/of besprekingen. De eerwaarde juge kon het uitblijven van de besprekingen en aankondigingen weliswaar nog door de vingers zien, maar hij kon helemaal niet lachen met het uitblijven van de onlosmakelijk verbonden flauwe grapjes. (ja, denk daar maar nog eens over na). Gezien deze veroordeling, wordt er dan ook vanuit gegaan dat de reguliere gang van zaken hier zo snel mogelijk weer hervat kan worden.