Vrijdag 18 mei : Testedoene-quiz, Bellem

Vrijdag was het voor Jan, Piet, Joris en Sam Gooris nog eens te doen.
Plaats van afspraak was naar gewoonte taverne de Groene Kikker, alwaar de ploegleden nog vlug een croque monsieur en/of spaghetti naar binnen slaan, alvorens met bescheiden verwachtingen naar Bellem te vertrekken: gezien de zware concurrentie werd op voorhand getekend voor een plaats in de top-10.
Laatst op de afspraak was deze keer Piet, al kan als verzachtende omstandigheid aangebracht worden dat hij zijn geweer nog moest ontdoen van kruitsporen. Maar dit terzijde.
Onderweg wordt druk gedebatteerd over de zin van het grossieren in I-pods, avant-garde artiesten uit Meende, de kansen van de VK in de eindronde, enzoverder enzovoort. De sfeer wordt grimmig als Jan plots te kennen geeft dat een kwis in het Gentse hem weinig zegt, en al zeker niet als er geen torenkamertjes kunnen worden bezocht... Even wordt gedreigd om Jan ter plekke achter te laten, doch een dreigement van represailles door mexicaanse wraakcommando’s besliste hier anders over.
En zodoende komen we alsnog voltallig aan en parkeren onze auto vlak voor het schooltje in Bellem, alwaar het pas aangelegde zebrapad blijkbaar broodnodig is gezien het aantal afgetekende lijken op de grond. Maar we dwalen af.
Op de kwis zijn 62 ploegen aanwezig, netjes samengeperst in de turnzaal van het schooltje. De organisatie van de kwis kon je vergelijken met de poes van een 12-jarig meisje van Oosterse origine dat zopas een paar uur in bad heeft gezeten: strak! De geluidsinstallatie daarentegen had meer weg van de haardos van een kankerpatiënt die 6 maand bestraling heeft gehad: bedroevend... (de kwis was overigens ten voordele van de kanker-afdeling van het UZ).
Maar bon, over de kwis zelf geen slecht woord, al was het bij momenten behoorlijk hectisch. Gelukkig hebben wij op dergelijke momenten een stress-bestendig persoon als Sam in onze rangen, die de gemoederen op kalme, doch dwingende manier kan bedaren. Al raakte diezelfde Sam toch even zijn nu al legendarische “cool” kwijt toen hij het bij een LP-titel van een Engelse bard moest afleggen tegen zijn 3 (drie!) teamgenoten! Gedurende een periode was hij van zijn melk, om zich dan net op tijd te herpakken tijdens een singer-songwriter ronde (waar halen ze het ;-)
Jan was iets minder prominent aanwezig gedurende de kwis: misschien lagen de anijs-snoepjes die hij als aperitief genomen had nog te zwaar op zijn maag, al lijkt de these dat de kwis hem gewoon minder lag nog net iets plausibeler.
Piet was dan weer niet geheel bij de les en was om één of andere reden meer bezig met zijn gsm dan met de videofragmenten zonder beeld (dit revolutionair concept wordt overigens volgende week reeds nageaapt op de Stardust kwis – een awoert is hier toch wel op zijn plaats mijn gedacht): begrijpe wie het kan.
Ikzelf vond het van mezelf sowieso van veel zelfvertrouwen getuigen dat ik alleen al maar aanwezig was, gezien de talrijke vloeibare bruine sjerpen die ik de dagen ervoor al had gebreid.
Soit, we eindigden 5e en strandden in feite nog dicht bij de 4e plaats. Maar waren voor één keer zo content met die plaats dat we er onderweg zelfs geen plaats van afgedaan hebben.
En als buitensmijter nog hét antwoord van de kwis: Miserable (van HIM) in de ronde ‘Belgische gemeenten’ – als vertaling in het Engels van de metropool Deerlijk: faut-le-faire!