Radio Katanga-kwis

“Aalst, stad mijner dromen” zong een zekere Raymond van het Groenewoud ooit, maar ik vermoed dat Raymond nooit deelgenomen heeft aan de Katanga-kwis. Reeds wekenlang was er discussie of we wel of niet Lassie moesten sturen, maar toen bleek dat zij reeds andere verplichtingen had (Boer Bavo kwam haar knijpen in het donker) werden vier Chinese vrijwilligers aangeduid. De container waarin deze slachtoffers zaten had echter wat vertraging waardoor we uiteindelijk toch zelf richting Aalst togen, met onze subersub Bolleban op de (achter)bank. Zoals gewoonlijk was Joris weer veel te vroeg op de plaats van afspraak, waardoor we eenmaal ter plaatse nog een half uur mochten wachten eer het eerste fragment op ons losgelaten werd. We waren beter nog iets gaan eten, zoals de drie amigo’s die om 8u30 binnenkwamen gedaan hadden. De rij aan het frietkot was zo lang dat ze tijdens het wachten hun vierde man reeds opgepeuzeld hadden. De volledige kwis draaide overigens rond voedsel, zelf bleef ik op mijn honger zitten tijdens de Nederlandstalige ronde (Fixkes, wie zijn dat ?), Joris at het kaas van Sam’s brood door razendsnel David Bowie te antwoorden, en Bolleban kreeg een serieuze boterham met zware metalen te verwerken. En Sam zelf, die zat na verloop van tijd zijn kas op te fretten over het gehele verloop van de kwis. Een metal en een reggae-ronde is nu eenmaal geen spek voor onze bek, terwijl een dance-ronde met onder andere Faithless erbij voor elke ploeg een piece of cake is. Tussendoor kwam Belly ook nog eens langs met de boodschap ‘Feed the three’, alsof een half uur wachten tot die mannen genoeg geboeft hadden nog niet genoeg was. Inderdaad, ik ben gigantisch rond de pot aan het draaien om hier iets interessants te kunnen neerpennen over de ‘kwis’, maar ik slaag er helaas niet al te goed in, wat ironisch genoeg net ook de volledige samenvatting is van de kwis. Niet geslaagd, u mag een nieuwe poging wagen volgend jaar … maar dan hoogstwaarschijnlijk wel zonder “Jan, Piet, Joris & Sam Gooris”.

Overigens bleef de sfeer in de ploeg de volledige kwis opperbest, ook al is Joris eigenlijk wel een zeiker van formaat …